Week 19, 20 en 21

Wat is dit een dubbel gevoel zeg!

Vandaag is mijn laatste stage dag en hoe graag ik ook weer naar huis wil, ik vind het niet leuk dat het mijn laatste stage dag is..

De gedachte dat ik maandag weer iedereen lekker mag knuffelen maakt heel veel goed..
Maar aan de andere kant is de gedachte dat ik vanaf zondag heel veel vrienden en vriendinnen die ik hier ontmoet heb ga missen..

Vanaf de dag dat ik op Curaçao kwam, heb ik nieuwe vrienden en vriendinnen gemaakt..
Ik mag met recht zeggen dat er een paar met kop en schouders boven uit steken..
Tom, Patrick, Erwin, Arjan en onze Groen..
Ik heb de afgelopen weken bijna alles samen met ze gedaan..
Ik wil ze hier toch even via deze weg voor bedanken..
We hebben de gekste dingen meegemaakt en veel gelachen.. Ook in moeilijkere periodes waren we er voor elkaar..

Jongens ik kan alleen maar bedankt zeggen..
Ik weet zeker dat dit afscheid niet de laatste keer is dat we elkaar gaan zien..
We zullen alleen wel het hele land moeten doorreizen, maar dat heb ik er in ieder geval helemaal voor over!

Lekker met de boys op stap! Net als op Curaçao.. Ik kan nu al niet wachten :)

De afgelopen weken ben ik alles de laatste keer gaan doen..
En soms een paar keer voor de laatste keer..
Zo ben ik volgens mij 3 keer voor de laatste keer op Wet&Wild geweest..
De laatste keer Full Moon, dat was heeel vet want als bedankje voor alle moeite die we in exclusive Q-racao gestoken hadden, kregen we van Kokomo Beach een VIP-tafel aangeboden.
Flesje Bacardi Limòn erbij en gaan..
Samen met Rick, Armando, Michael en Jan hebben we er een topavondje van gemaakt.

De dag erna voor de laatste keer zanzibar, want deze week is Amnesia Beach Festival..

Inmiddels heb ik gisteren voor de laaste keer radje gedraaid,
vandaag is de laatste stage dag..
en ik vind het allemaal zonde..

Hoe graag ik ook naar huis wil, het afsluiten van deze prachtige stageperiode op Curaçao blijf ik heel moeilijk vinden..

Vandaag had ik overigens wel goed nieuws.. Ik heb mijn stage gehaald!
Vandaag tijdens het beoordelingsgesprek met mijn begeleiders kreeg ik te horen dat ik toch wel goed gewerkt had en een dikke voldoende verdiende..
Het punt zal tussen de 7 en de 8 liggen

Nou daar kan ik wel mee leven :D

Maandagmorgen is het dan eindelijk zo ver.. Eindelijk weer iedereen in mn armen sluiten..

Ik wil natuurlijk niet heel veeleisend overkomen, maar ik verwacht op zijn minst een groot ontvangstcomité, een zaate hermenie, spandoeken, en natuurlijk Hello Goodbye..

Omg ik denk dat als die mensen me willen echt willen filmen, dat ik omdraai en trug in het vliegtuig stap..

nja.. nog twee volle dagen genieten en dan het vliegtuig in!

Dushi Korsou, you will always be in my heart!!
Ik hou van dit eiland, maar toch kan het niet tippen aan die plek in het zuiden vol heuvels.. Mijn Limburgs land!

Tot Snel!